ที่มาของโทรปคืออะไรที่มีคนบอกว่า“ ฉันกินไม่ได้อีกแล้ว” อยู่ในช่วงหลับใหล?

M416 vs House Campers, Epic Fight | PUBG Mobile Lite

เมื่อเรามีฉากที่แสดงให้เห็นว่าคน ๆ หนึ่ง (หรือหลาย ๆ คน) กำลังนอนหลับสนิทมันเป็นเรื่องปกติที่จะมีคนหนึ่งพูดว่า "ฉันกินไม่ได้อีกแล้ว" ตอนที่อยู่ในช่วงหลับใหล

ตามหัวข้อฟอรัมนี้ใน ANN พบว่ามีการสังเกตเห็นความผิดปกตินี้ใน:

คาวบอย Bebop (โดย Edward)
อากาศในฤดูร้อน (โดย Kanna)
อินุ - ยาชา (โดย Shippo)
ซุปเปอร์นมจันท์ (โดย Milk-Chan)
ซากุระมือปราบไพ่ทาโรต์ (โดย Kero ยังพลิกเรื่องตลกในกรณีเดียว)
เซเลอร์มูน (โดย Usagi)
Full Metal Panic? Fumoffu (โดย Tessa)
Gokujou Seitokai (โดย Randou Rino ในตอนที่ 24)

เนื่องจากเธรดฟอรัมด้านบนมาจากปี 2549 ตัวอย่างจึงค่อนข้างเก่า ด้านล่างนี้เป็นตัวอย่างล่าสุด:

Brynhildr ในความมืด (โดย Kotori)

_{ขอบคุณ Pawl Rowe ที่ให้ตัวอย่างข้างต้น}

^{(อย่าลังเลที่จะแก้ไขในตัวอย่างเพิ่มเติมและภาพที่แสดงถึงการโทรนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากซีรี่ส์ล่าสุด)}

ความเป็นมาของไม้บรรทัดนี้คืออะไร?

อย่าลังเลที่จะแก้ไขในบางภาพที่แสดงการเล่นเกมนี้ ฉันจำฉากดังกล่าวในอนิเมะล่าสุดไม่ได้
ไม่แน่ใจว่ามันเกี่ยวข้องกันหรือเปล่า แต่ลูฟี่เคยพูดตอนหลับว่า "ซันจิทำอาหารให้ฉันหน่อย" ที่ซันจิลูฟี่และชอปเปอร์โต้เถียงกันในเรื่องการนอนหลับเรื่องอาหาร
ฉันจำฉากแบบนี้ในอนิเมะล่าสุดไม่ได้เช่นกัน จริงอยู่ที่ฉันไม่ได้ดูในวงกว้างมากนัก แต่ดูเหมือนว่าการเล่นแบบนี้จะหลุดโลก รายการทั้งหมดที่คุณพูดถึงดูเหมือนจะมาจากปี 2548 หรือก่อนหน้านั้น
@PeterRaeves: บรรทัดนี้มีความโดดเด่นเป็นพิเศษและมีการใช้บรรทัดเดียวกันในอนิเมะหลายเรื่องโดยไม่ได้กล่าวถึงมีบางครั้งที่มุขตลกเปลี่ยนไปเล็กน้อยเพื่อกระตุ้นความสนุก มันเด่นมากหรือน้อยพอ ๆ กับ "osoroshi ko" "เด็กคนนี้น่ากลัว" ซึ่งอธิบายไว้ใน Tvtrope, AFAIK
ฉันเพิ่งเห็นตอนของ Brynhildr ในความมืด (ออกอากาศในปี 2014) ที่โคโทริหลับอยู่และพูดถึงเรื่องนี้นั่นคือตัวอย่างของอนิเมะล่าสุด

จากข้อมูลของ Chiebukuro แหล่งต้นกำเนิดคือ落語 (rakugo) การแสดงที่มีชื่อว่า「品川心中」 (ชินากาว่าชินจูซึ่งหมายถึง "การฆ่าตัวตายของคู่รักในชินากาว่า" [ชินากาวะเป็นเขตปกครองของโตเกียว]) เขียนขึ้นในยุคเอโดะ (ระหว่างปี 1603 ถึงปี พ.ศ. ราคุโกะ เป็นรูปแบบหนึ่งของการแสดงบนเวทีด้วยวาจาภาษาญี่ปุ่น นักเล่าเรื่องคนเดียวนั่งอยู่ ซีซ่า วางตำแหน่งและบอกเล่าเรื่องราวตลกที่ยาวและซับซ้อนซึ่งเกี่ยวข้องกับบทสนทนาของตัวละครตั้งแต่สองตัวขึ้นไป ศิลปะถูกประดิษฐ์ขึ้นโดยพระในพุทธศตวรรษที่ 9 และ 10 เพื่อให้คำเทศนาของพวกเขาน่าสนใจยิ่งขึ้น

เนื่องจากงานนี้เป็นการแสดงสดเมื่อนานมาแล้วจึงไม่มีหลักฐานทางประวัติศาสตร์ที่สรุปได้ แต่โดยทั่วไปเชื่อกันว่าเรื่องราวดังกล่าวมีบทสนทนาต่อไปนี้:

「ほら、あんた、起きとくれよ！」 (Hora, anta, oki to kure yo!)

「ふぇぇー？もう食えねぇ～．．．」 (ฟู่เอ๋อ ~? มึงกูนี่ ~ ...)

「何言ってんだい、お前さん、時間だよ．．． (Nani itten dai, omae-san, jikan da yo ...)

ความหมาย

A: เฮ้คุณตื่น!

B: หือ? กินอะไรไม่ได้อีกแล้ว ...

A: คุณกำลังพูดถึงอะไรเฮ้คุณถึงเวลา [ลุกขึ้น] ...

「食えねぇ」 (kuenee) และ「食べない」 (Tabenai) ทั้งสองมีความหมายเหมือนกัน: "กินไม่ได้" "kuu"ผู้ชายใช้การออกเสียงและมีเสียงที่หยาบกว่าและยังใช้เรียกสัตว์ที่กินอาหารของพวกเขาด้วย

การรวมบรรทัดนี้ในมังงะต่าง ๆ บ่งบอกว่า จนถึงปัจจุบันการฝันว่าได้กินอาหารมากจนไม่สามารถกินได้อีกต่อไปถือเป็นความฝันที่ดี: ฝันดีจนไม่อยากตื่นเลย

1 ลิงก์นี้จะชี้ไปที่พระราชบัญญัติฉบับเต็ม: niji.or.jp/home/dingo/rakugo2/view.php?file=shinagawashinju
3 ผู้ให้คำตอบของ Chiebukuro ไม่ได้อ้างว่า ชินากาว่าชินจู เป็นที่มาของสิ่งนี้ เพียงแค่สิ่งนี้เกิดขึ้น ชินากาว่าชินจู.
@senshin ทรู; ฉันได้แก้ไขเพื่อชี้แจง